Hallo iedereen,

We zijn thuis!!

Gisterochtend aangekomen op schiphol. Een heel leuk onthaal. We dachten dat Tim het maar niets zou vinden maar hij kreeg heel veel praatjes toen hij al die kleine kinderen zag die hem aandacht gaven. Joost en ik waren alleen maar bezig met op Tim te letten waardoor we niet eens zo heel veel aandacht hadden voor alle aanwezigen, sorry hiervoor mensen, we vonden het wel heel leuk dat jullie er allemaal waren !!! Voor alle mensen die gefilmd en foto's hebben gemaakt, we willen het graag zien hoor, kunnen we ook kijken hoe iedereen reageerde. Ik dacht van te voren steeds dat ik zou gaan huilen, maar het viel ontzettend mee. Ik was zo bezig met Tim dat ik er geen tijd voor had. Wat mij ook tegen hield; ik vond dat ik niet kon gaan huilen met Tim in mijn armen, wat moet dat kind wel niet denken!!! Ik was al bijna in tranen toen we op Frankfurt waren. Het was echt een drama. De buggy's voor de kinderen waren in een container gedaan en die moesten we ophalen bij de bagageband. Judith en ik bleven wachten bij een bagagecontolepunt en Joost en Freddy gingen ze halen. Ze kwamen snel terug, want de boel was verderop afgezet. Even later ging Fred toch maar weer even kijken (ja, ze hadden toch een dure buggy en als we hem daar niet op gingen halen was hij gewoon weg!!!) Hij bleef lang weg, Joost ging kijken, bleef lang weg, ik ging met Tim kijken. Nou als je om de hoek ging mocht je dus niet meer terug, je moest via een ander incheckpunt weer naar binnen. Ik stress dan kon niet want onze vlucht ging over 25 minuten, ik moest gewoon terug. Paniek !!! Nou, gelukkig zagen mensen mijn paniek en mocht ik voor bij de wachtrij, uiteindelijk daardoor heen en rennen naar ongeveer de buurt waar ik vandaan kwam (links!!ofzo) Gelukkig vond Tim het rennen erg leuk en kon er hartelijk om lachen. Opeens keek ik naar links en zag Judith aan de andere kant van de incheck staan. Ik vragen of ik met haar mocht praten, nou daarna ging het snel. Joost in paniek ineens achter mij met een douane beambte of politieman, hij moest zijn paspoort en boardingpas laten zien en die had ik natuurlijk !! De meneer begreep het en we mochten door. Snel Judith door de incheck (iedereen liet gelukkig de moeder met kind voor) en rennen naar gate A26, dat natuurlijk aan de andere kant van het gebouw lag. Joost ondertussen met Freddy gebeld en die stond al bij de gate met de buggy's. Wij konden eigenlijk alleen maar huilen van de stress, maar Judith en ik hadden besloten dat we niet gingen janken bij de kinderen, dus gingen we gewoon door. Vliegtuig in (instapkaart met zitting nummer 11-b, 15-c en 21-a, we zaten niet bij elkaar!!!!). Gelukkig wilden wel een aantal mensen ergens anders zitten zodat wij bij elkaar konden zitten. Gelukkig op tijd weg en geland in Amsterdam. Wat een verhaal, we vonden het echt verschrikkelijk. We dachten echt dat we de vlucht zouden missen en dat we een latere vlucht moesten gaan boeken. We waren al zo moe van de eerdere vlucht dat dit er eigenlijk niet bij kon. De aankomst op schiphol was daardoor voor ons iets minder leuk omdat we nog verschrikkelijk gestressd waren. Maar verder nu alles prima. We hebben een fantstisch kind,een vrolijk mannetje dat snel leert en humor begint te krijgen. Hij leert het huis kennen, loopt erdoor en lijkt alles voor lief te nemen. Het lijkt allemaal zo natuurlijk te gaan bij hem, maar we zijn zo benieuwd wat er in zijn koppie omgaat. Vannacht prima geslapen en hij ligt nu ook weer in bed. Hij lijkt alles zo snel door te hebben, wij snappen er zelf helemaal niets van. Gelukkig hebben we voor ons gevoel echt tijd om van hem te genieten. O ja, we hebben de 10 dagen in Lesotho doorgebracht met Freddy, Judith en Moekatsi. Het is echt heel goed gegaan. De laatste 5 dagen zaten we zelfs met z'n zessen in 1 huis en dat ging zelfs ook goed. Samen 1 keuken en 1 badkamer delen. Dus Freddy en Judith bedankt voor jullie gezelschap en geef een "don't do that" aan Kevin. Vandaag hebben we lekker buiten gewandeld en zijn we naar de gemeente geweest voor Tim. Koffie gedronken in het centrum bij ons en vanmiddag lekker thuis geweest. Eind van de middag lekker een portje (voor papa en mama, als mensen misschien denken dat wij het kind al drank voeren) en een bakje chips en "Tik Tak" (opfrisser: een BRT-kinderprogramma uit de jaren 80) Toevallig moest mijn moeder nog een stoeltje terug brengen naar ons dus kon ze meteen even de foto's zien de we hebben af laten drukken. Toch alvast een klein beetje contact met Tim. Morgen weer een nieuwe dag ............ Het hoort misschien niet zo op deze manier, maar iedereen die een kadootje voor Tim heeft afgegeven of laten bezorgen of zelf heeft gegeven; Hartelijk bedankt !!!!!!!!!!!!!!!!! Wij zijn er erg blij mee. Tim heeft nog niet echt veel aandacht voor speelgoed maar dat komt waarschijnlijk nog wel. Hij is wel druk met de vliegtuigjes en de auto's.